Wprowadzenie - niemechanistyczna natura Kosmosu - odc. 1
Witajcie. Na tym blogu opiszę tak, jak umiem naturę zwiniętego porządku i rolę, jaką on odgrywa w różnych aspektach. Zanim jednak przejdziemy dalej, mam Państwu do napisania pewne aspekty tego porządku.
Aby zrozumieć porządek ukryty (zwinięty), należy się wyzbyć lub po prostu przestać wierzyć w mechanistyczne teorie na temat Kosmosu.
Mechanistyczne, czyli oparte na podejściu do Kosmosu, jak do maszyny. Oznacza to, że należy traktować Wszechświat mniej więcej, jak żywy organizm.
Uwolnić się od poglądu, według którego wszystko w Kosmosie jest od siebie oddzielone
Obraz Wszechświata, w którym wszystkie materialne obiekty są od siebie oddzielone, w którym odległość ma znaczenie, jest obrazem wszechświata rozbitego. Odnosi się on do natury Kosmosu, jaką dostrzegamy poprzez percepcję, czyli przetwarzanie bodźców zewnętrznych przez ośrodkowy układ nerwowy, poprzez odniesienie się m.in. do własnych doświadczeń. na poziommie Mikrokosmosu wszechświat jest całością.
Uwolnić się od przekonania, że w nauce są teorie ostateczne
W nauce nie na koncepcji ostatecznych i nie tylko w nauce. Każda następna teoria może być rozwinięciem poprzedniej, albo efektem jej modyfikacji.
Jak można się przekonać, że naukowa teoria jest potwierdzona, że prawdopodobnie jest zgodna z rzeczywistością? Po wynikach więcej, niż jednego eksperymentu naukowego, popartych analizą porównawczą.
Zrozumieć, że zwinięty porządek nie jest definiowalny
Nie ma definicji porządku według Bohma. Jego przejawy można natomiast dostrzec w strukturze Wszechświata. Można ją zmierzyć poprzez pomiar naukowy, albo poprzez empiryczne doświadczanie rzeczywistości.
Nic nie oddziela obserwatora obiektu badanego od badanego obiektu
Nie ma podstaw, by sądzić, że na pewno obiekt badany jest oddzielony od obserwatora. Kluczem do zrozumienia tego aspektu zwiniętego porządku jest poznanie eksperymentu Younga i jego wyników.
Teorie "wytwarzają" fakty
Teorie naukowe czasem powodują, że powstają wynalazki, a zjawiska tak jakby się manifestują według teorii naukowca.
Wszechobecna energia
Tak naprawdę na poziomie mikrokosmosu wszechświat to energia. Otacza ona nas i łączy w łańcuchu nieprzyczynowych i przyczynowych powiązań.
Aby zrozumieć porządek ukryty (zwinięty), należy się wyzbyć lub po prostu przestać wierzyć w mechanistyczne teorie na temat Kosmosu.
Mechanistyczne, czyli oparte na podejściu do Kosmosu, jak do maszyny. Oznacza to, że należy traktować Wszechświat mniej więcej, jak żywy organizm.
Uwolnić się od poglądu, według którego wszystko w Kosmosie jest od siebie oddzielone
Obraz Wszechświata, w którym wszystkie materialne obiekty są od siebie oddzielone, w którym odległość ma znaczenie, jest obrazem wszechświata rozbitego. Odnosi się on do natury Kosmosu, jaką dostrzegamy poprzez percepcję, czyli przetwarzanie bodźców zewnętrznych przez ośrodkowy układ nerwowy, poprzez odniesienie się m.in. do własnych doświadczeń. na poziommie Mikrokosmosu wszechświat jest całością.
Uwolnić się od przekonania, że w nauce są teorie ostateczne
W nauce nie na koncepcji ostatecznych i nie tylko w nauce. Każda następna teoria może być rozwinięciem poprzedniej, albo efektem jej modyfikacji.
Jak można się przekonać, że naukowa teoria jest potwierdzona, że prawdopodobnie jest zgodna z rzeczywistością? Po wynikach więcej, niż jednego eksperymentu naukowego, popartych analizą porównawczą.
Zrozumieć, że zwinięty porządek nie jest definiowalny
Nie ma definicji porządku według Bohma. Jego przejawy można natomiast dostrzec w strukturze Wszechświata. Można ją zmierzyć poprzez pomiar naukowy, albo poprzez empiryczne doświadczanie rzeczywistości.
Nic nie oddziela obserwatora obiektu badanego od badanego obiektu
Nie ma podstaw, by sądzić, że na pewno obiekt badany jest oddzielony od obserwatora. Kluczem do zrozumienia tego aspektu zwiniętego porządku jest poznanie eksperymentu Younga i jego wyników.
Teorie "wytwarzają" fakty
Teorie naukowe czasem powodują, że powstają wynalazki, a zjawiska tak jakby się manifestują według teorii naukowca.
Wszechobecna energia
Tak naprawdę na poziomie mikrokosmosu wszechświat to energia. Otacza ona nas i łączy w łańcuchu nieprzyczynowych i przyczynowych powiązań.
Komentarze
Prześlij komentarz